Weapons.

July 16th, 2019, 09:05 pm

In de dagen die volgden voerde ik een hopeloze strijd tegen de schimmen van het verleden. De uitslag was al bekend. Er viel geen eer aan te behalen, en toch vocht ik onverminderd door. En de tomeloze inzet, niemand had het gezien. Er was geen publiek. Ik speelde dit spel alleen voor mezelf. Zonder enige motivatie bleef ik doen wat ik altijd al deed.

En nadat al het stof was neergedaald, de laatste hakbijl op de grond was laten vallen, de rust terugkeerde en je de vogels weer kon horen, knielde ik neer op de grond. Verslagen en ontwapend. Dit moment bevatte eigenlijk alles. Waar ik sta en vandaan kom, welke kant ik op zal gaan. De stilte en de eindeloze ruis. Het ongemak, de gratie. Naar binnen gekeerd en naar buiten reikend. Een betere uitleg voor hoe gewoon de tegenstellingen mij zijn is er niet.